Το χτύπημα στο Παρίσι και η εν ψυχρώ εκτέλεση των δημοσιογράφων – σκιτσογράφων της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, γνωστή για τη χρόνια και σταθερή στάση της απέναντι στην ξενοφοβία, το ρατσισμό και το φασισμό, προκάλεσε την οργή και κινητοποίηση χιλιάδων κόσμου στη Γαλλία. Παράλληλα, όμως, πυροδότησε την τρομοϋστερία και την άμεση ενεργοποίηση τρομονόμων που πρόκειται να χρησιμοποηθούν για τη συρρίκνωση δημοκρατικών δικαιωμάτων, ατομικών και πολιτικών ελευθεριών. Πάνω από 88.000 στρατού και αστυνομίας αναπτύχθηκαν σε όλη τη Γαλλία, σε όλα τα δημόσια κτίρια, σε όλους τους σταθμούς, δημιουργώντας κλίμα φόβου και πανικού, για πιθανά τρομοκρατικά χτυπήματα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η καλλιέργεια τέτοιου κλίματος θα αξιοποιηθεί στο έπακρο από το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν. Ενώ η Λεπέν επρόκειτο να συναντηθεί με τον Ολάντ στα πλαίσια της πολυδιακηρυγμένης «εθνικής ενότητας, τελικά το κόμμα της (FN) δεν το συμπεριέλαβαν σα συνδιοργανωτή στη σχεδιαζόμενη γι' αυτή την Κυριακή από όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις της Γαλλίας «μεγάλη πορεία για τη Δημοκρατία». Η Λεπέν, μετά την εξέλιξη αυτή, αποφάνθηκε πως «δεν υπάρχει πια εθνική ενότητα, εξαφανίστηκε με δική τους ευθύνη», επιδιώκοντας σε κάθε περίπτωση να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την υπόθεση. Το μακελειό στη Γαλλία ξαναβγάζει στο προσκήνιο το γνωστό προπαγανδιστικό δίλημμα που αναμασούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης, σπέρνοντας το φόβο, «περισσότερη ασφάλεια - λιγότερη ελευθερία». Ρίχνει νερό στο μύλο κάθε ξενόφοβης και αντιμεταναστευτικής φωνής, εξυπηρετεί στην ουσία την ενεργοποίηση ακροδεξιών αντανακλαστικών και αντιλήψεων, βάζει στο στόχαστρο και τσουβαλιάζει όλους τους μετανάστες και ιδιαίτερα τους μουσουλμάνους, κλιμακώνοντας το ρατσισμό, θεωρώντας τους ως παράσιτα και παρείσακτους στις δυτικές κοινωνίες. Ακόμα και ο Σαμαράς έσπευσε να ενσωματώσει το μακελειό στο Παρίσι στο αντιμεταναστευτικό του παραλήρημα για να τρομοκρατήσει και να τσιμεντώσει ψηφοφόρους.
Οι δολοφονίες προοδευτικών δημοσιογράφων δίνουν στην ουσία ώθηση στην ακροδεξιά της Λεπέν και στα φασιστικά κηρύγματα περί σύγκρουσης πολιτισμών, που εκμεταλλεύονται το φόβο και την οργή για να αποπροσανατολίσουν και να προωθήσουν τα πιο αντιδραστικά και αντιλαϊκά σχέδια. Εμφανίζεται η Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο, ως συνεπής υπερασπιστής της δημοκρατίας με άλλοθι ένα κοινό μέτωπο των πολιτικών δυνάμεων απέναντι στην τρομοκρατία! Επιστρατεύονται οι φασιστικές δυνάμεις για την υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης! Η κατεύθυνση προς την οποία αξιοποιείται το κτηνώδες δολοφονικό χτύπημα στη Charlie Hebdo έχει ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο που τα αντιλαϊκά, αντεργατικά μέτρα που επιβάλλονται στους λαούς της Ευρώπης προϋποθέτουν φίμωση των αντιστάσεων που αναπτύσσονται και χειραγώγηση των λαϊκών μαζών ώστε να υποτάσσονται στην επιβαλλόμενη πολιτική. Κρύβοντας επιμελώς ότι αυτά ακριβώς τα δολοφονικά χτυπήματα γίνονται ο Δούρειος Ίππος, για την καλλιέργεια τρομολαγνείας ώστε να επιβάλλεται σιγή νεκροταφείου, να εφαρμόζονται σκληρότερα μέτρα και μεθοδεύσεις που θα στραγγαλίζουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και θα θυσιάζουν κατακτήσεις στο όνομα της ασφάλειας, δίνοντας ταυτόχρονα ανεξέλεγκτες δυνατότητες και θωρακίζοντας τους διωκτικούς μηχανισμούς στο όνομα της πρόληψης τρομοκρατικών ενεργειών. Με δυο λόγια η υλοποίηση αγριότερης πολιτικής σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων απαιτεί ξήλωμα δημοκρατικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών και ένταση της καταστολής.
Επειδή ήδη διάφορα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για 11η Σεπτέμβρη της Ευρώπης, που θα εγκαινιάσει νέα εποχή στις ευρωπαϊκές χώρες, να θυμίσουμε ότι μετά την 11η Σεπτέμβρη ξεκίνησαν οι ιμπεριαλιστικές εκστρατείες και πόλεμοι, επιθέσεις και εισβολές που διέλυσαν ολοσχερώς σειρά χωρών, ισοπέδωσαν λαούς που βυθίστηκαν και συνεχίζουν να βρίσκονται στην ανείπωτη φρίκη. Παράλληλα, στο εσωτερικό των ΗΠΑ υιοθετήθηκαν και νομιμοποιήθηκαν απίστευτες πρακτικές (απαγωγές, Γκουαντανάμο, παρακολουθήσεις) και επιβλήθηκαν οι πιο ασφυκτικοί αντιδημοκρατικοί νόμοι. Χωρίς το σκιάχτρο του υποτιθέμενου πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία τέτοιες μέθοδοι δεν θα έβρισκαν πρόσφορο έδαφος. Να θυμίσουμε επίσης ότι τους λεγόμενους τζιχαντιστές έχουν εκπαιδεύσει, έχουν χρηματοδοτήσει, έχουν στηρίξει εναντίον του Καντάφι στη Λιβύη, του Άσαντ στη Συρία οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, ακριβώς όπως παλαιότερα τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και τους ακραίους φονταμενταλιστές ισλαμιστές του Λάντεν. Η Γαλλία σε πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα στη Συρία και στη Λιβύη όπου το γαλλικό κεφάλαιο είχε δικά του επιμέρους συμφέροντα, πρωτοστατούσε δίπλα στις ΗΠΑ και υποστήριζε τις παρεμβάσεις τους για διαμελισμό των χωρών αυτών, για την ανατροπή κυβερνήσεων και το πέρασμα της εξουσίας σε ανδρείκελα που εξυπηρετούσαν καλύτερα τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές που αιματοκύλισαν λαούς, οδήγησαν εκατομμύρια στην προσφυγιά, ποδοπάτησαν πολιτισμούς και διαφορετικές κουλτούρες, άλλοτε μιλώντας για εκδημοκρατισμό και άλλοτε για υπανθρώπους, που εξέθρεψαν και τάισαν τους φανατικούς, σήμερα τους δείχνουν ως φόβητρο στους λαούς, βάζοντας αποπροσανατολιστικά και ψευδεπίγραφα διλήμματα, καλώντας σε κοινή συστράτευση απέναντι στη βαρβαρότητα, τον θρησκευτικό φανατισμό και την τρομοκρατία. Σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που παρέχει στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις το απαραίτητο πρόσχημα για να εισβάλλουν και να κατερειπώνουν χώρες, να εξοντώνουν λαούς, να τσακίζουν ανθρώπους και κινήματα που δεν ευθυγραμμίζονται στην πολιτική τους. Αναμφίβολα κάθε δημοκρατικός και προοδευτικός άνθρωπος καταδικάζει την αποτρόπαια δολοφονία των σκιτσογράφων της Charlie Hebdo, όμως πριν σπεύσει να δει μόνο τυφλωμένους από θρησκευτικό μίσος και να υπερασπιστεί την ελευθερία της έκφρασης μέσα από ένα θολό πρίσμα, οφείλει να αναλογιστεί με ποιους συστρατεύεται στην πάλη για την υπεράσπιση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και αν τελικά γίνεται νεροκουβαλητής μαύρων και αντιδραστικών σχεδιασμών που στρέφονται πάντα ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.
