Οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές της 18ης Μαΐου διεξάγονται στη σκιά τής ψήφισης των δύο εκτρωματικών νόμων για το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό, σε μια περίοδο κατά την οποία η προώθηση αντιλαϊκών μέτρων, η καταπάτηση ακόμη κι αυτών των αστικών δημοκρατικών θεσμών, τα διαπιστευτήρια υποταγής από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης προς τους ξένους κηδεμόνες της, έχουν την τιμητική τους. Αναπόφευκτα, και τα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα συμπλήρωσαν το 6ο μνημονιακό έτος τους, με όσα αυτό συνεπάγεται.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα κι έξω απ’ τα πανεπιστήμια, τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, καταγγέλλουν, χύνουν κροκοδείλια δάκρια για τα νέα επονείδιστα μέτρα, μολονότι ξέρουν ότι υπηρέτησαν και υπηρετούν τις ίδιες υποτελείς, κοινωνικά καταστροφικές, πολιτικές.
Άλλοτε ήταν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ που κούρευαν εκατομμύρια ευρώ από τα αποθεματικά των ΑΕΙ-ΤΕΙ, στη θέση τους τώρα βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, και οι ληστρικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που συνέταξε. Άλλοτε ήταν ο Κ. Αρβανιτόπουλος, υπουργός Παιδείας της ΝΔ, που έβαζε οριστικό λουκέτο στο 30% των υφισταμένων τότε σχολών, σήμερα είναι η «Επιτροπή Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία» που δρομολογεί νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις. Άλλοτε ήταν οι νομομαθείς και υπεύθυνοι Παιδείας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που πριμοδοτούσαν την ιδιωτική (παρ-)εκπαίδευση και τα κολέγια, σήμερα είναι οι ιθύνοντες του ΣΥΡΙΖΑ που υποσκάπτουν τη δημόσια εκπαίδευση ενώ αναγνωρίζουν αναβαθμισμένα επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους των ιδιωτικών κολεγίων.
Μέσα στα πανεπιστήμια, οι μεγάλες δυνάμεις της συντήρησης και μέχρι πρότινος κυβερνητικές παρατάξεις (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ) καταλαβαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί πρακτικώς την ίδια πολιτική με αυτές, «νοικοκυρεύει» με τους ίδιους τρόπους τη χώρα, πίνει κι αυτός νερό στο όνομα των ευρωπαίων και υπερατλαντικών εταίρων μας, και η κύρια διαφορά τους βρίσκεται στην «αριστερή» ρητορική τού τελευταίου όσο και στον (πιο πετυχημένο, προς το παρόν) τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την εξοργισμένη κοινωνία.
Την ώρα που η ανάγκη για μαζικούς και ενωτικούς αγώνες, και στο χώρο των πανεπιστημίων, κορυφώνεται, το ΜΑΣ (ΠΚΣ) πιστό στα πρότυπά του, κηρύσσει τη φυγή από το πρόβλημα, τις ξεχωριστές κινητοποιήσεις, τα ξεχωριστά δρομολόγια, τον εύκολο αναχωρητισμό, και όχι τη δύσκολη πάλη μέσα στη μάζα των φοιτητών, με τη μάζα των φοιτητών.
Άλλες δυνάμεις οι οποίες αναφέρονται στην αριστερά (ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ) που πριν από ένα έτος πανηγύριζαν και θεωρούσαν ότι με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία ανοιγόταν λαμπρό πεδίο νέων φοιτητικών και κοινωνικών διεκδικήσεων, τώρα έχουν αναδιπλωθεί ή και κατακερματιστεί, σε κάθε περίπτωση απογοητευτεί.
Βαδίζοντας προς τις φοιτητικές κάλπες, η Πορεία θα καταθέσει τη συμβολή της, με τις δυνάμεις που διαθέτει, για να μπορέσουν οι φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές να αποτελέσουν αφετηρία αγωνιστικής αφύπνισης, ζυμώσεων και δημιουργικού προβληματισμού πάνω στα φοιτητικά και γενικότερα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, και όχι στείρα, τυπική διαδικασία, αποκομμένη από τις αγωνίες και τα προβλήματα του φοιτητικού και σπουδαστικού κόσμου.
Διεκδικούμε φοιτητικό κίνημα αφυπνισμένο και μαχητικό, στο πλευρό των διεκδικήσεων των αγωνιζόμενων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας. Ενάντια στις πολιτικές της πείνας, της ανεργίας, της φτώχειας. Ενάντια στα υποδουλωτικά μνημόνια και τα ιμπεριαλιστικά δεσμά της εξάρτησης και της υποτέλειας. Ενάντια στα αντιλαϊκά σχέδια που καταβυθίζουν τη δημόσια παιδεία, μαζί με ολόκληρη σχεδόν την ελληνική κοινωνία. Ενάντια στην υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της μετατροπής των πτυχίων σε διαβατήρια ανεργίας, της εξώθησης της νεολαίας στη φυγή και μετανάστευση.
Σας καλούμε να δώσουμε από κοινού τον αγώνα αυτόν, να δυναμώσουμε τη φωνή, να ενισχύσουμε τη δράση τής Πορείας.
