Φαινόμενα έντονου συνδικαλιστικού εκφυλισμού συσσωρεύονται τους τελευταίους μήνες σε όλη την Ελλάδα, με επίκεντρο τα διαδοχικά συνέδρια δευτεροβάθμιων εργατικών συνδικαλιστικών οργανώσεων (Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών) που έχουν πραγματοποιηθεί.
Με αφορμή τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα αναρτήθηκε ένα σχόλιο του Θανάση Τσιριγώτη στην ιστοσελίδα prologos που έγραφε τα παρακάτω:
Εικόνα: Το Προεδρείο του 1ου Συνεδρίου - Από αριστερά: Γκούσταβ Κλίνγκερ, Ούγκο Έμπερλαϊν, Β.Ι. Λένιν, Φριτς Πλάτεν
Η ενασχόληση με τον ιμπεριαλισμό και την οργάνωση του λαού δεν κόβει «εισιτήρια» στην τρέχουσα πολιτική πιάτσα. Είναι γιατί εχθροί και «φίλοι» των εργαζομένων στη χώρα -και όχι μόνο- φρόντισαν να απαξιώσουν τις δύο παραπάνω έννοιες.
Tο ερώτημα αυτό περικλείει ουσιαστικά και όλο το πρόβλημα που μελετάμε. Γι’ αυτό, σ’ όλη μας την ανάλυση θα επανέλθουμε με διάφορους τρόπους σ’ αυτό το ερώτημα και θ’ αναφερθούμε στις βασικές του πλευρές.
