Σιγή ιχθύος στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτική Εκπαίδευσης (Π.Τ.Δ.Ε.) Ιωαννίνων απ’ τις παρατάξεις μπροστά στην επίθεση που ετοιμάζουν!
Το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του Π.Τ.Δ.Ε. διαρθρώνεται ως εξής: από τις 8 συνολικά έδρες, 5 κατέχει η ΔΑΠ, 3 η ΠΚΣ, 1 τα ΕΑΑΚ. Διάρθρωση που προέκυψε από τις περσινές φοιτητικές εκλογές.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους συσχετισμούς με μια ΔΑΠ να έχει το πάνω χέρι, η πολιτική κινητικότητα στις σχολή μας όπως και στις περισσότερες σχολές, είναι μηδαμινή. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως γι’ αυτήν την κατάσταση ευθύνεται κυρίως η ΔΑΠ, η οποία δεν θέλει να υπάρχουν Δ.Σ., Γ.Σ. (Γενικές Συνελεύσεις) και γενικότερα συλλογικές διαδικασίες. Προφανώς αυτό το κάνει γιατί φοβάται τον διάλογο, φοβάται να εκθέσει τις πραγματικές αντιδημοκρατικές της απόψεις, φοβάται να εκθέσει την πραγματική πολιτική της κατεύθυνση, αυτή των μνημονίων και της διάλυσης της Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης. Η μόνη κινητικότητα της ΔΑΠ είναι η διοργάνωση πάρτι και εκδρομών, το μοίρασμα σημειώσεων. Μέσα τα οποία έχουν ως στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των φοιτητών εξαγοράζοντας συνειδήσεις και αποπροσανατολίζοντάς τους τελικά από τον κύριο εχθρό.
Από την άλλη πλευρά η ευθύνη της ΠΚΣ (Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας) είναι εξίσου μεγάλη διότι, εάν κάπου δεν έχει την δύναμη να καπελώσει τις διαδικασίες, αποχωρεί από τις μάζες και καταγγέλλει την όποια πρωτοβουλία ως μη αγωνιστική. Μέσω της ΠΚΣ διαφαίνεται η διασπαστική πολιτική του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια, η πολιτική των “κόκκινων σωματείων” και των ξεχωριστών συγκεντρώσεων.
Τα ΕΑΑΚ με μια αριστερίστικη άποψη, της αντικατάστασης των συλλογικών οργάνων με παραταξιακά κριτήρια, όπου οι συσχετισμοί είναι αντιδραστικοί, όπως στο τμήμα μας, καλούν συνελεύσεις, φτιάχνουν πρωτοβουλίες επί πρωτοβουλιών, καταλήγοντας να συσπειρώνουν τους ίδιους τους δημιουργούς αυτών.
Εμείς σαν Πορεία λέμε ότι οι φοιτητές πρέπει να καταδικάσουν από την μία τις λογικές υποταγής της ΔΑΠ και από την άλλη τις διασπαστικές λογικές της ΠΚΣ και των “μαύρων συλλόγων” των ΕΑΑΚ. Καλούμε όλους τους φοιτητές να συστρατευτούν στα συλλογικά τους όργανα και από κοινού να τα βγάλουν από τον λήθαργο ώστε να μπορούμε να απαντήσουμε στη σφοδρή επίθεση του συστήματος που έπεται.