Με ξέφρενη σπουδή και υπερβολική αυτοπεποίθηση ανέλαβε την κυβερνητική εξουσία ο σοσιαλδημοκρατικός ΣΥΡΙΖΑ με τη στήριξη του εθνικιστικού ΑΝΕΛ, δίνοντας υποσχέσεις, σπέρνοντας αυταπάτες, καλλιεργώντας προσδοκίες, κάνοντας λόγο για «...εθνική αναγέννηση και αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής». Μιας κοινωνικής συνοχής που επιχειρεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα της ταξικής πάλης, το πάντρεμα δηλαδή των συμφερόντων της ντόπιας πλουτοκρατίας και του καθημαγμένου λαού.
Και δεν ήταν μόνο ο Γ.Σταθάκης στη συνάντηση πριν μία εβδομάδα, με εκπροσώπους του τραπεζικού, του φαρμακευτικού, του ναυτιλιακού και του ενεργειακού επιχειρηματικού κόσμου, στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, προς τους οποίους δεσμεύτηκε για στήριξη με σταθερό φορολογικό σύστημα και νέο αναπτυξιακό νόμο.
Ήταν και οι επίσημες δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά τα μέτρα χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής στην ΕΕ (πακέτο Ντράγκι), τα οποία στοχεύουν στην τόνωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, όπου ανοιχτά και απροκάλυπτα, στηρίζει αυτή την πολιτική. Άλλωστε οι διαβεβαιώσεις του Τσίπρα προς την ολιγαρχία, ότι: «Πρόκειται για μια σημαντική απόφαση, την οποία και θα αξιοποιήσει η επόμενη ελληνική κυβέρνηση προς όφελος της χώρας», δίνει το στίγμα πάνω στο οποίο θα βαδίσει η νέα κυβέρνηση, αφού είναι ξεκάθαρο πως οι διευκρινήσεις Ντράγκι ξεκαθαρίζουν πως η χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών έχει σαν όρο και προϋπόθεση την υπαγωγή της Ελλάδας σε συγκεκριμένο «πρόγραμμα».
Με λίγα λόγια προεξοφλεί πως η όποια χρηματοδότηση για καπιταλιστική ανάκαμψη συνδέεται αναπόσπαστα με τη συνέχιση των αντιλαϊκών μέτρων που προσδιορίζονται από το εκάστοτε «πρόγραμμα». Αυτό το νέο «πρόγραμμα» προσδιόρισε πριν λίγες ημέρες ο Γ.Δραγασάκης, ο βασικός συντελεστής στη διαμόρφωση του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, ως εξής: «Εμείς μιλάμε για αντικατάσταση του μνημονίου από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θα είναι ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Θα συνοδεύεται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ από ένα νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα...».
Το τι θα περιλαμβάνει αυτό το «νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», γίνεται απολύτως κατανοητό με μία απλή ανάγνωση του όγκου των αμείλικτων πιέσεων, απειλών, εκβιασμών, που έχουν ήδη ξεκινήσει τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με τους εκπροσώπους τους.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Γαλλικής Προεδρίας, ο Φρ.Ολάντ εξέφρασε την επιθυμία του να υπάρξει στενή συνεργασία ανάμεσα στις δύο χώρες και κάλεσε τον Αλ. Τσίπρα να επισκεφθεί σύντομα το Παρίσι και πάντως πριν τη Σύνοδο Κορυφής στις 12 Φλεβάρη. Δεν παρέλειψε και αυτός με τη σειρά του να τονίσει πως: «Οι δεσμεύσεις έχουν αναληφθεί και οφείλουν να τηρηθούν». Προειδοποίηση ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση πρέπει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της σε σχέση με το χρέος, απηύθυνε με την σειρά του και ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας, Εμ.Μακρόν, προσθέτοντας ότι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της γαλλικής, είναι εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος.
Ήδη, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ.Λαγκάρντ, προειδοποιούσε τη Δευτέρα ότι: «...η Ελλάδα είχε αναλάβει δεσμεύσεις σε σχέση με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις τις οποίες πρέπει και να εφαρμόσει (...) πρέπει να σεβαστεί τους κανόνες της Ευρωζώνης και δεν μπορεί να ζητήσει ειδική μεταχείριση για το χρέος της ». Ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ.Κ.Γιουνκέρ, ισχυρίστηκε πως: «...η όποια νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που ήδη υπάρχουν, παραμένοντας στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων και της δημοσιονομικής σταθερότητας».
Ο επίτροπος της ΕΕ για θέματα Οικονομίας, Π. Μοσκοβισί, υπογράμμιζε ότι «...η τρέχουσα αξιολόγηση θα συνεχιστεί με την επόμενη κυβέρνηση, εφ' όσον οι δεσμεύσεις αφορούν τη χώρα και όχι τις κυβερνήσεις». Ο πρόεδρος του Eurogroup, Γ. Ντάισελμπλουμ, που έφθασε χθες στην Αθήνα για να διευκρινίσει ο ίδιος τον προσανατολισμό της νέας κυβέρνησης και να ασκήσει πιέσεις, δήλωσε ότι: «...δεν υπάρχει περίπτωση ακύρωσης των μέτρων του μνημονίου».
Ο επικεφαλής της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, Γ.Βάιντεμαν, ξεκαθάρισε ότι: «Είναι σαφές ότι η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να εξαρτάται από τη στήριξη μέσω ενός προγράμματος βοήθειας και αυτό μπορεί να υπάρξει μόνο εφόσον τηρούνται οι συμφωνίες». Το ίδιο και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β.Σόιμπλε, που επέμεινε ότι: «...όποια χώρα της Ευρωζώνης αιτείται βοήθειας μέσω του ESM αποδέχεται και την επιθεώρηση της τρόικας (...) Τα κράτη - μέλη οφείλουν να προχωρήσουν στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις (...) κάθε απόπειρα επαναδιαπραγμάτευσης των συμφωνιών με την Ελλάδα είναι χάσιμο χρόνου...». Προειδοποίηση για πιθανή υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας, πριν από την προγραμματισμένη αξιολόγηση, στα μέσα Μάρτη, απηύθυνε ο οίκος «Standard & Poor's», βάζοντας το κερασάκι στην τούρτα των εκβιασμών και απειλών.
Τέλος η Γερμανίδα καγκελάριος φρόντισε να στείλει μήνυμα στην Αθήνα ότι: «...το ενδεχόμενο κουρέματος του ελληνικού χρέους αποκλείεται. Μου προκαλεί έκπληξη ένα τέτοιο αίτημα, καθώς δεν απαιτείται από την Ελλάδα να αποπληρώσει το χρέος μέχρι το 2020 και τα επιτόκια που έχουν συμφωνηθεί είναι χαμηλά. Υπενθυμίζω ότι η τελευταία δόση του τρέχοντος προγράμματος δεν έχει δοθεί (...) είναι σημαντικό για εμάς τα μέτρα της νέας κυβέρνησης να στοχεύουν στη συνέχιση της οικονομικής ανάκαμψης της Ελλάδας, το οποίο σημαίνει ότι οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρηθούν».
Στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup της 26ης Γενάρη, παρουσία του Γκ.Χαρδούβελη, ο επικεφαλής του οργάνου Γκ.Ντάισενμπλούμ δήλωσε πως: «Η κύρια συζήτηση για την Ελλάδα θα πραγματοποιηθεί στο Γιούρογκρουπ του Φεβρουαρίου (...) Το σχέδιο της ενισχυμένης πιστωτικής γραμμής προς το παρόν έχει παγώσει (...) ένα από τα πρώτα σημεία συζήτησης με τις νέες ελληνικές αρχές, θα είναι η συζήτηση για μια πιθανή παράταση του προγράμματος, βεβαίως όμως θα πρέπει να το ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση». Επιπλέον ανέφερε πως επικοινώνησε με τον νέο υπουργό Οικονομικών, Γ.Βαρουφάκη, ο οποίος τον διαβεβαίωσε πως η Ελλάδα δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη.
Ο Σουλτς επισκέφθηκε ήδη την Αθήνα, η δε επίσκεψή του εντάσσεται στις πολύ μεθοδευμένες κινήσεις των κέντρων της εξάρτησης, που αποσκοπούν όχι μόνο να επιβεβαιώσουν τις προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί στην κατεύθυνση που επιβάλλουν αυτά τα ξένα κέντρα εξουσίας, αλλά και να ασκήσουν πίεση ώστε να «βρεθεί μία αμοιβαία αποδεκτή βιώσιμη λύση».
Με δυο λόγια, οι κινήσεις του ιμπεριαλισμού αποσκοπούν αφενός να μην διαψεύσουν αμέσως τις προσδοκίες των Ελλήνων που ψήφισαν το ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου να προειδοποιήσουν τη νέα κυβέρνηση για την απαρέγκλιτη προσαρμογή στις απαιτήσεις που επιτάσσουν οι δανειστές-τοκογλύφοι.
Προφανώς και θα δοθεί μία εύλογη χρονική παράταση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ώστε να ταΐσει τις φρούδες ελπίδες του λαού με τα κατανευναστικά ψίχουλα της «ανθρωπιστικής κρίσης» και να ενισχύσει το λαϊκό προφίλ της που οπωσδήποτε θα της χρειαστεί για τη συνέχεια. Γιατί αμέσως μετά θα κινηθεί μέσα στο πλαίσιο που θα καθορίσουν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και η ντόπια μεγαλοαστική τάξη, κλειδώνοντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, το απαύγασμα των σοσιαλδημοκρατικών αυταπατών του ΣΥΡΙΖΑ για τη μετατροπή της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης σε «Ευρώπη των λαών».
