Τα τελευταία μνημονιακά χρόνια οι (συγ)κυβερνήσεις της υποτέλειας σφραγίζουν το ένα σχολείο μετά το άλλο, και ήδη 2.000 δημοτικά-γυμνάσια-λύκεια έχουν βάλει οριστικό λουκέτο. Η πολιτική λιτότητας έχει την τιμητική της σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, και ενδεικτικό είναι ότι για το 2015 ο κατατιθέμενος προϋπολογισμός προβλέπει λιγότερα από το 2,5%(!) του ΑΕΠ σε «δαπάνες» για την Παιδεία.
Μάλιστα, ακόμη και σε σχέση με τα ψίχουλα που δόθηκαν το 2014 στην εκπαίδευση, για το νέο έτος προβλέπεται επιπρόσθεστη μείωση, κατά 265 εκατομμύρια ευρώ (δηλαδή κατά 5,2%).
Βέβαια, όταν τα υπουργεία (διάλυσης της) Παιδείας συγχώνευαν και καταργούσαν πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες εκπαιδευτικές μονάδες, ισχυρίζονταν ότι με τον τρόπο αυτόν θα συγκροτούσαν λιγότερα μεν, «πολυδύναμα» δε, εκπαιδευτικά κέντρα, με όλους τους καθηγητές και τις ειδικότητες. Σήμερα ωστόσο, αφού εκδίωξαν με χίλιους τρόπους τους δασκάλους και τους καθηγητές από τα σχολεία (πάγωμα προσλήψεων, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, κατάργηση ειδικοτήτων, διαθεσιμότητες και απολύσεις καθηγητών, κυνήγι εξόντωσης αναπληρωτών) διαπιστώνουν ...κενά στα σχολεία, και παραδέχονται ότι δεν διδάσκονται όλα τα μαθήματα!
Ο κ. Α. Λοβέρδος ανερυθρίαστα τώρα ομολογεί ότι δεν μπορεί με ακρίβεια να γνωρίζει καν πόσα είναι τα κενά(!), και προτείνει νέες, αντεργατικές, αντιεκπαιδευτικές, ευφάνταστες λύσεις για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα το οποίο γεννήθηκε από τις πολιτικές που και ο ίδιος εξάλλου σταθερά τόσα χρόνια υπηρετεί. Τι ζητάει λοιπόν ο υπουργός; εθελοντική εργασία από άνεργους καθηγητές, οι οποίοι θα αμείβονται με μόρια(!), και μισοεθελοντική εργασία από εκπαιδευτικούς που βρίσκονται σε άδεια ανατροφής τέκνων, στους οποίους θα δίνει μηνιαίως επίδομα ...300(!) ευρώ, για να επιστρέψουν στις τάξεις τους...
Προφανώς, η επίθεση της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας σε βάρος της μαθητικής νεολαίας, το συνολικότερο σάρωμα κατακτήσεων και δικαιωμάτων σε βάρος των ευρύτερων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας, δεν θα σταματήσουν όσο δεν θα ορθώνονται οργανωμένες αντιστάσεις, κόντρα στα σχέδιά τους.
Οι μαθητικές κινητοποιήσεις της προηγούμενης περιόδου, οι οποίες στράφηκαν ενάντια στον θεσμό του «Νέου Λυκείου» και στην περιβόητη «Τράπεζα θεμάτων» (μηχανισμούς μαζικής έξωσης των μαθητών από την εκπαιδευτική διαδικασία), ενάντια στη γενίκευση του μέτρου της «μαθητείας» (δηλαδή στη μετατροπή ανήλικων μαθητών σε απλήρωτους εργάτες διαφόρων επιχειρήσεων), ενάντια στην προκλητική υποχρηματοδότηση (και) της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στην απαξίωξη της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, έδειξαν τις δυνάμεις που διαθέτει το μαθητικό κίνημα.
Έντρομο το υπ. Παιδείας επιστράτευσε την τρομοκρατία και τη συκοφάντηση των μαθητικών κινητοποιήσεων: ανακίνησε αντιδραστικά νομοθετήματα, εισαγγελείς· επανέφερε στη συζήτηση την εφαρμογή της κατάπτυστης «Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου», ξυπνώντας μνήμες μαθητοδικείων και αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων· απείλησε με αυτόφωρες συλλήψεις και διώξεις· εκβίασε με μαθήματα αναπλήρωσης μέσα στις εορτές του Πάσχα και τα Σαββατοκύριακα·
Δεν μας τρομάζουν! Τα μέτρα που παίρνουν δείχνουν ότι μας φοβούνται! Συνεχίζουμε, οργανώνοντας και πλαταίνοντας τον αγώνα μας.
