Προσπαθώντας να συσκοτίσει την πραγματικότητα και να εξαπατήσει εκ νέου τον λαό, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από τη μια αναφέρεται στα «κατορθώματα» της επτάμηνης κυβερνητικής του θητείας και από την άλλη διαμορφώνει το προεκλογικό του πρόγραμμα, με βασικό άξονα την επιχειρηματολογία του για ένα … «παράλληλο πρόγραμμα» του 3ου Μνημονίου.
Στη διάρκεια αυτών των μηνών πάρθηκαν «μέτρα δημοκρατικά, φιλολαϊκά, προοδευτικά», δηλώνει ο Τσίπρας. Και ποια είναι αυτά τα μέτρα;
Όλη η «κοινωνική ευαισθησία» του ΣΥΡΙΖΑ εξαντλήθηκε στο πρόγραμμα της «ανθρωπιστικής κρίσης», τη διαχείριση δηλαδή της ακραίας φτώχειας, στις «εκατό δόσεις», από τις οποίες προέκυψε κυρίως η διευθέτηση χρεών μεγάλων επιχειρηματιών, στην κατάργηση του πεντάευρου στα νοσοκομεία και στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ, μέτρα παρανυχίδα στα δυο προηγούμενα μνημόνια που δεν κατάργησε, αλλά πιστά εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ και μπροστά στον Αρμαγεδώνα του 3ου Μνημονίου, που έφερε η «σκληρή διαπραγμάτευση», για την οποία κομπάζει ο αρχηγός του. (Μάλιστα κάποια από αυτά τα «ανακουφιστικά» μέτρα δεν αποκλείεται να ανακληθούν ή να αντικατασταθούν με άλλα «ισοδύναμα», όπως απαιτούν οι δανειστές-δυνάστες και όπως προβλέπει και το 3ο Μνημόνιο).
Ο Τσίπρας με θρασύτητα ζήτησε «όχι μια δεύτερη ευκαιρία, όπως λέγεται συνήθως. Αλλά μια πρώτη. Μια πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει επιτέλους η Αριστερά. Γιατί στην πρώτη μας περίοδο, που κράτησε μόλις εφτά μήνες, οι δυνατότητες να κυβερνήσουμε ήταν ελάχιστες»! Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από τον λαό μια «πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσει» και να ξεχάσει την 7μηνη διακυβέρνησή του και τις συνέπειές της, που ο λαός πλήρωσε και πληρώνει ακριβά. Θέλουν να κρύψουν με πόση φτώχεια, πείνα, ανεργία και δυστυχία φόρτωσαν εργατική τάξη και λαό το διάστημα αυτό.
Από εκεί και μετά αρχίζει το προεκλογικό εμπόριο νέων ψεύτικων ελπίδων, η καλλιέργεια αυταπατών, τα κάλπικα διλήμματα, με τα οποία προσπαθεί να διαφοροποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ και να εμφανιστεί σαν καλύτερος …διαχειριστής του 3ου Μνημονίου.
«Αγώνα ενάντια στο παλιό», σύγκρουση με «ομάδες συμφερόντων και κατεστημένες μαφίες», μάχη εναντίον της γραφειοκρατίας της διαφθοράς, εναντίον των «κυκλωμάτων διαπλοκής, λαθρεμπόρων» κλπ., αυτά τα γνωστά και χιλιοειπωμένα από πολλούς στο παρελθόν, υπόσχεται και ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό το πόσο μοιάζουν και τα κεντρικά συνθήματα ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ : «Πάμε Μπροστά» ο ένας, «Μπροστά» ο άλλος. Μέχρι και το δίλημμα «δεξιά - αντιδεξιά», ανέσυρε απ' τη ναφθαλίνη ο Δ. Παπαδημούλης, ζητώντας «να μην υπάρξει πολύ σύντομα η ρεβάνς της επανόδου μιας Δεξιάς που θα είναι γρήγορα πάλι στα πράγματα, πολύ πιο επιθετική, εκδικητική, αυταρχική και το ίδιο νεοφιλελεύθερη».
Εκεί όμως που επιχειρεί να «επενδύσει» προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο «παράλληλο πρόγραμμα».
Οι εκπρόσωποί του θέτουν το πλαστό εκβιαστικό ερώτημα: Ποιος μπορεί να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο που από κοινού ψήφισαν, με «το λιγότερο επώδυνο τρόπο»; Αν είναι δυνατόν βέβαια να είναι λιγότερο επώδυνο το Μνημόνιο Τσίπρα, που προδιαγράφει, με ανατριχιαστική λεπτομέρεια, το τι περιμένει τα λαϊκά στρώματα μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη. Κάνοντας «το μαύρο άσπρο», προσπαθούν να εμφανίσουν πως η συμφωνία έχει πολλά «ανοικτά μέτωπα» και πως τρέχοντας ένα «παράλληλο πρόγραμμα», δίπλα στο μνημόνιο Τσίπρα, τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα για τα λαϊκά στρώματα. Κοροϊδεύουν το λαό ισχυριζόμενοι ότι στο πλαίσιο υλοποίησης του μνημονίου είναι δυνατή η ύπαρξη αντισταθμιστικών ή ισοδύναμων μέτρων, «που θα απαλλάξουν από βάρη τους μη έχοντες για να τα μεταφέρουν στους έχοντες». Το 3ο όμως Μνημόνιο σε συνέχεια των προηγουμένων έχει συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους, αυξήσεις φόρων, μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, προώθηση ιδιωτικοποιήσεων, αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων, προώθηση της απελευθέρωσης προς όφελος του μεγάλου ξένου και ντόπιου κεφαλαίου.
Μέσα από την απάτη των «ισοδύναμων», το σύστημα επιδιώκει να νομιμοποιηθεί στη λαϊκή συνείδηση η νέα συμφωνία-λαιμητόμος για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και να αποδεχτεί ο λαός ως μονόδρομο την πορεία που τον οδηγεί στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Αποφεύγουν όμως να αποκαλύψουν ποια είναι τα περίφημα «ισοδύναμα μέτρα» και πάνω απ΄ όλα αποκρύπτουν πως ο λαός θα τα πληρώσει και αυτά. Οι μισθοί και οι συντάξεις θα μειωθούν, οι φόροι είναι δεδομένοι, όπως είναι επίσης δεδομένο πως όλα αυτά θα πληρωθούν απ' τα λαϊκά στρώματα. Με τα «ισοδύναμα» καλούν ουσιαστικά τον λαό να αποδεχτεί όλα τα σε βάρος του μέτρα και να διαλέξει την τσέπη απ' την οποία θα του τα πάρουν ή την κατηγορία των εργαζομένων που θα τα υποστεί, επιχειρώντας ταυτόχρονα και τη διάσπαση των εργαζομένων.
Ο λαός πρέπει να αντισταθεί στον νέο γύρο αυταπατών και εκβιασμών, να οργανώσει την πάλη του, να σταθεί αποφασιστικά απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, στην ντόπια ολιγαρχία του πλούτου και στους ιμπεριαλιστές, ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ που την στηρίζει, απέναντι στα νέα μέτρα που έρχονται, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει. Σε όλους αυτούς που πανηγυρίζουν απ' την υπογραφή της νέας συμφωνίας. Τα ισοδύναμα μέτρα είναι μια απάτη και θα τα πληρώσει ο λαός.
Να στηρίξει τις δυνάμεις της αντίστασης και του αγώνα. Να ρίξει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ (μ-λ) – Μ-Λ ΚΚΕ.
