Εντείνονται οι διεργασίες με αντιλαϊκή στόχευση. Τα εκβιαστικά τελεσίγραφα των ιμπεριαλιστών διαδέχονται το ένα το άλλο, καθώς τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού κράτους εξαντλούνται. Από κοινού, δανειστές και οι εγχώριοι υποτελείς τους κλιμακώνουν τις πιέσεις και τους εκβιασμούς τους απέναντι στον ελληνικό λαό, επιστρατεύοντας μια ακραία κινδυνολογία.
Οι διαβουλεύσεις για το άμεσο κλείσιμο μιας κατ' αρχήν συμφωνίας είναι πυρετώδεις. Ο περιβόητος «έντιμος συμβιβασμός», παρά τη σύγχυση και το θολό τοπίο που εσκεμμένα δημιουργείται ως προς το χρόνο επίτευξης και το ακριβές περιεχόμενό του, πλησιάζει. Και έπεται συνέχεια, καταπώς φαίνεται το φθινόπωρο, για τη μεγάλη συμφωνία και την πλήρη υποταγή. Η κυβέρνηση Α. Τσίπρα, αντί της «μεγάλης ανατροπής» που επαγγελλόταν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, οδηγείται -ταχύτατα- στη μεγάλη προσαρμογή, στην ταπεινωτική -τελικά- αποδοχή των ιμπεριαλιστικών απαιτήσεων. Οι «κόκκινες γραμμές» εξαφανίζονται η μια μετά την άλλη. Το σύνθημα «ούτε ρήξη ούτε υποταγή» και η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση αποδεικνύεται πως έκρυβαν μέσα τους τη συνθηκολόγηση και την υποταγή. Η «ελπίδα» δεν έφτασε!
Η ιμπεριαλιστική ισχύς επιβάλλεται, κατά κράτος, στους νέους κυβερνώντες. Τα απατηλά αστικορεφορμιστικά ιδεολογήματα περί «εταίρων», «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», «κοινού ευρωπαϊκού σπιτιού και οράματος», και όλα τα συναφή, καταρρέουν με πάταγο. Οι ιμπεριαλιστές και οι υποδουλωμένες χώρες και λαοί δεν μπορεί να είναι εταίροι. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσά τους αλληλεγγύη. Δεν υπάρχουν μεταξύ τους κοινά οράματα και στόχοι. Υπάρχει, μόνο, ιμπεριαλιστική κατίσχυση όσο οι λαοί -οι πραγματικά ισχυροί- δεν παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους.
Όσο για το περίφημο «Go back κυρία Μέρκελ, go back κύριε Σόιμπλε» και την οξεία αντιγερμανική ρητορική, μετατράπηκαν ταχύτατα σε υπόκλιση στη γερμανική ισχύ του ανερχόμενου και πολλά υποσχόμενου –για την εγχώρια ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό- νέου πολιτικού ηγέτη, του Α. Τσίπρα, και του νέου κυρίαρχου πολιτικού προσωπικού, που ασπάζεται -με ευλάβεια- το δόγμα της ελληνικής ολιγαρχίας «ανήκομεν εις την Δύσιν» και επικαλείται και προστρέχει έμφοβο στη «βοήθεια» των ισχυρών, της ΕΕ και των ΗΠΑ.
Γι αυτό πληθαίνουν τα εύσημα των εκπροσώπων του ιμπεριαλισμού προς τον Α. Τσίπρα. Όπως αυτά του προέδρου της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος δήλωσε πως «ο πρωθυπουργός γίνεται ολοένα και πιο υπεύθυνος και ανακαλύπτει ολοένα και περισσότερο το μέγεθος του καθήκοντός του».
Η μοναδική κόκκινη γραμμή
Το διακηρυγμένο -διθυραμβικά- τέλος των μνημονίων και της τρόικας και ο περίφημος ενταφιασμός τους αποδεικνύονται, λοιπόν, φενάκη. Όχι μόνο τα μνημόνια της λεηλασίας και της υποδούλωσης της χώρας και του λαού είναι εδώ, ενεργά και αλώβητα, όχι μόνο και αυτό το φειδωλό «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» περνάει σιγά-σιγά στη λήθη, αλλά νέα επώδυνα αντιλαϊκά μέτρα σχεδιάζονται πυρετωδώς, νέες «παγίδες θανάτου» στήνονται με στόχο το χειμαζόμενο ελληνικό λαό. Και η «δημιουργική ασάφεια» μετατρέπεται σε επώδυνη μνημονιακή σαφήνεια.
Η επερχόμενη φοροεπιδρομή μέσω των αυξημένων συντελεστών ΦΠΑ, οι ανατροπές στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά, η κλιμάκωση του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και υποδομών κ.ά. αποτελούν τους κεντρικούς άξονες των διαβουλεύσεων ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τους «εταίρους» της.
Οι «θεσμοί», με τους γερμανούς επικυρίαρχους να προεξάρχουν, απαιτούν την αυστηρή και απαρέγκλιτη τήρηση των γνωστών μνημονιακών δεσμεύσεων, την «επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της υπάρχουσας συμφωνίας» ως αδιαμφισβήτητη προϋπόθεση για την εκταμίευση της πολυαναμενόμενης δόσης και δημιουργούν ασφυκτικούς όρους για επιβολή νέας δανειακής σύμβασης -ύψους 30 δις τουλάχιστον- και νέου μνημονίου.
Η διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ προειδοποιεί: «Θέλουμε ολοκληρωμένη προσέγγιση, όχι μια γρήγορη και βρόμικη δουλειά». Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου δηλώνει πως η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει «κάποια πολύ δύσκολα πράγματα» και θα είναι «πρόκληση» για τον Έλληνα πρωθυπουργό να πείσει το εσωτερικό του ακροατήριο γι' αυτά. Ο δε Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, με τη συνήθη επιθετική ρητορική του, τονίζει πως δεν συμμερίζεται την αισιοδοξία για συμφωνία, δεν αποκλείει χρεοκοπία, δεν αποκλείει ούτε το ενδεχόμενο διπλού νομίσματος κ.ο.κ.
Σε αυτό το πλαίσιο, η γνωστή τρομοκρατική προπαγάνδα αναβιώνει πανομοιότυπα. Προτάσσονται οι ίδιες ψευδολογίες, οι ίδιοι εκβιασμοί, τα ίδια διλήμματα που είχαν επιστρατευτεί και από τις πέντε παρελθούσες κυβερνήσεις της μνημονιακής περιόδου. Η απειλή της ολοκληρωτικής χρεοκοπίας, το grexit, το επικείμενο χάος και η καταστροφή αν δεν υπογραφεί αμέσως η συμφωνία, επισείονται για να αποσπάσουν τη συναίνεση και την ανοχή του λαού στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς.
Το οπλοστάσιο, ωστόσο, της αντιδραστικής προπαγάνδας έχει εμπλουτιστεί με έναν επιπλέον εκβιασμό, που απευθύνεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τη λαϊκή του βάση, αυτόν της λεγόμενης αριστερής παρένθεσης. Η εκτίμηση περί «αριστερής παρένθεσης», αφού προβλήθηκε αρχικά από τη ΝΔ για ευνόητους λόγους, τώρα χρησιμοποιείται από την κυρίαρχη ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ως φόβητρο και εκβιασμός για να επιβληθεί η συναίνεση στον επικείμενο «έντιμο συμβιβασμό».
Όπως τόνισε, παραστατικά, ο Δ. Παπαδημούλης: «Κανένας από τους κορυφαίους του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης δεν θα τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια του Τσίπρα. Δεν υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις που θα διευκόλυναν το σενάριο της σύντομης αριστερής παρένθεσης, ρίχνοντας την κυβέρνηση». Και πρόσθεσε πως «η ακύρωση του σεναρίου της "σύντομης παρένθεσης" αποτελεί μια βαθιά κόκκινη γραμμή». Τη μοναδική όπως φαίνεται...
Απροκάλυπτες παρεμβάσεις
Έτσι, οι πιέσεις των ιμπεριαλιστών και της εγχώριας ολιγαρχίας, τώρα, στρέφονται προς τον Α. Τσίπρα. Με απροκάλυπτες παρεμβάσεις, του υποδεικνύουν -επιτακτικά- πως πρέπει να προχωρήσει σε «στιβαρή» διαχείριση και άμεση εκκαθάριση του εσωκομματικού μετώπου από τις διάφορες «συνιστώσες», σε ανασύνθεση της κυβέρνησής του και στη διαμόρφωση ενός «νέου πολιτικού περιβάλλοντος», αυτού του «μεγάλου εσωτερικού ευρωπαϊκού μετώπου». Ο ΣΥΡΙΖΑ από «μη κανονικό κόμμα», όπως το χαρακτήρισε ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, πρέπει να μετατραπεί σε πλήρως ελεγχόμενο, «καθαρό», σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, εγγυητή της ομαλής κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης. Είναι βέβαιο πως επίκεινται σοβαρές πολιτικές εξελίξεις.
