Άντε άλλη μια ιστορική μέρα πέρασε. Μπήκε στη σειρά και αυτή, πίσω από τη μακρά ουρά των ξεθωριασμένων, σήμερα πια, ιστορικών ημερών, που αποτέλεσαν την αρχή για τη διακυβέρνηση της χώρας από τους «λαϊκούς» ηγέτες, προς όφελος της άρχουσας τάξης.
Και συ λαέ βασανισμένε, μη ξεχνάς τα πολλά «Ζάππεια», των πράσινων και των βένετων, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ή το αυθάδες «στις 18 Σοσιαλισμός» του Α. Παπανδρέου, που κατάληξε στην ... ιδεολογική διαμάχη για την «αποκατάσταση» της Δήμητρας Λιάνη. Για να θυμηθούμε μόνο τις μεταπολιτευτικές «ιστορικές» μέρες.
Πέρασε η ιστορική μέρα και μπήκαμε στις επόμενες μέρες των εκλογών.
«Χωρίς γραβάτα και με ξεκούμπωτο το πάνω κουμπί του πουκαμίσου το νέο υπουργικό συμβούλιο». Ευπρόσδεκτον. «Με μπουφάν και σακίδιο στην πλάτη ο Βαρουφάκης στο υπουργικό». Αδιάφορον. «Να αλλάξει ενδυματολογικές προτιμήσεις η Περιστέρα». Αφόρητον. Με τέτοια και πολλά άλλα παρόμοιας έμπνευσης άρχισε η παρουσίαση της νέας κυβέρνησης «με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ», από τα ΜΜΕ. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως αφού δεν έχει δώσει ακόμα δείγματα γραφής, κατά το δημοσιογραφικώς λεγόμενον, για να περνάει η ώρα και να γεμίζουν τα δελτία ειδήσεων, οι δημοσιογράφοι ασχολούνται με το φαίνεσθαι της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, αλλά το φαίνεσθαι, τη σημειολογία δηλαδή, την προσφέρει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ράσο δεν κάνει τον παπά, κατά τη λαϊκή ρήση. Όσα κουμπιά κι αν αφεθούν ανοιχτά, όσα σακίδια κι αν φορεθούν, η πράξη θα κάνει τον ... παπά.
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σαν τα παλιά κόμματα του δικομματισμού. «Εκτός του ότι εκφράζει λαϊκές δυνάμεις, τα στελέχη στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα ανέδειξε το λαϊκό κίνημα. Δεν αποτελείται από τέκνα του δικομματισμού η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το στελεχικό του δυναμικό, ούτε η βάση του», ισχυρίζεται ήδη επώνυμος δημοσιογράφος του.
Το ούλτρα αριστερίστικο κίνημα του Μάη του '68, ανέδειξε για παράδειγμα τον «κόκκινο Ντάνι», τον γνωστό πια ως πράσινο βουλευτή Ντανιελ Κον Μπεντίτ της γερμανικής βουλής, που ασκείται στη συνδιαχείριση στα πλαίσια της ανελέητης για το λαό της Γερμανίας και για τους λαούς της Ευρώπης, ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Γερμανίας. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα, λέει η λαϊκή ρήση. Τι να τα κάνεις τα πρώτα, αν τα στερνά, είναι ντροπιαστικά.
Μπορεί να μη γνωρίζουμε ποια ακριβώς είναι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Γ. Βαρουφάκης, νέος τσάρος της οικονομίας και ο Ν. Κοτζιάς, υπουργός Εξωτερικών, υπήρξαν σύμβουλοι του ΓΑΠ, την περίοδο που αυτός ήταν υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Σημίτη, την περίοδο που ο Πάγκαλος κατάγγελλε πως στο υπουργείο μιλούσαν αμερικάνικα...
Τώρα για «δείγμα γραφής», παραθέτουμε την είδηση. «Σε διαβούλευση με τους ιδιώτες μετόχους θα γίνουν οι αλλαγές στις τράπεζες», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Γιάννης Δραγασάκης ο μόνος από τους Συριζαίους της νέας κυβέρνησης που έχει διατελέσει στο παρελθόν υπουργός (στην κακόφημη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ του Μητσοτάκη, το αλήστου μνήμης 1989!). «H κυβέρνηση θα ασκήσει τα μετοχικά συμφέροντα του κράτους χωρίς να θίξει τα συμφέροντα των ιδιωτών μετόχων», ανέφερε εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου. Άμα ακούς διαβούλευση, βράσε όρυζα... Καθώς το ρούχο δεν κάνει τον παπά, έτσι δεν μπορεί να έχεις και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο. Σε αυτό είναι κατηγορηματικός ο λαός και δεν αναφέρεται πουθενά, από όσο ξέρουμε, έστω και ένας που να το πέτυχε.
Είναι μιζέρια να κάνουμε κριτική, χωρίς ακόμα να έχει γίνει καλά – καλά κυβέρνηση; Περίμενε να τη δούμε; Πόσο να περιμένουμε; Και τι θα μας συμβεί καθώς περιμένουμε; Δεν έχουμε άλλο χρόνο. Πέντε χρόνια διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων, είναι αρκετά. Ο γρηγορότερος δρόμος για να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και τα «προγράμματα», είναι οι δρόμοι. Της Αντίστασης και του Αγώνα.