Στα τελευταία πέντε μνημονιακά χρόνια απολαύσαμε την ικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων στην προώθηση των αντιδραστικών τους σχεδίων και νομοσχεδίων.Για να περιορίσουν τις αντιδράσεις των (πληττόμενων) ευρύτερων κομματιών της κοινωνίας, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μαζί με τα «αριστερά» και δεξιά δεκανίκια τους, υιοθέτησαν μια σειρά μεθόδων, επιχειρώντας να συγκαλύψουν την βάρβαρη
επίθεση που εξαπέλυαν, να μετριάσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που υλοποιούσαν, να κρύψουν την αλήθεια, να συσκοτίσουν, να αποπροσανατολίσουνα, να διαιρέσουν.
Στην αρχή, εφάρμοσαν πραγματική καταιγίδα νομοθετημάτων, μεθόδευσαν «Blizzkrieg», «πόλεμο-αστραπή» όπως θα δίδασκαν και οι εταίροι μας, Γερμανοί, με πρόθεση να αιφνιδιάσουν την ανέτοιμη ελληνική κοινωνία. Όταν είχαν έμπνευση, έδιναν ευφάνταστους τίτλους στα χαράτσια και στους καινούριους φόρους, βαφτίζοντάς τες εισφορές «αλληλεγγύης», «πράσινα» τέλη, κοκ., πάντα βέβαια για το καλό των συνανθρώπων μας αλλά και του περιβάλλοντος. Άλλες φορές, διακήρυξαν πλήρη νομοθετική ισοπέδωση και τελευταία στιγμή απέσυραν ένα ή δύο άρθρα (από τα δεκάδες άλλα) που ψηφίστηκαν στα πολυνομοσχέδια-εκτρώματα, ώστε να δημιουργήσουν μια αίσθηση ανακούφισης και ανάσας στον ελληνικό λαό.
Δίπλα στα διάφορα ιδεολογήματα που εξηγούσαν γιατί είναι «αναγκαία» τα νέα μέτρα, οι μνημονιακές κυβερνήσεις εφάρμοσαν σε κοινωνική κλίμακα μια πραγματικά ευρεία γκάμα από μεθόδους και ψυχολογικά τεχνάσματα για να υποστηρίξουν ακριβώς την επιβολή των μέτρων.
Όμως το νέο έτος έφερε την αλλαγή σκυτάλης στην κυβερνητική εξουσία. Για εκείνους που μπορούν να διατηρούν την ειλικρίνεια των οφθαλμών τους, είναι καθαρό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (με την αμέριστη αρωγή των ΑΝΕΛ) ήρθε στα πράγματα για να συνεχίσει ευκολότερα ή επιτυχέστερα τη δουλειά των προκατόχων του. Παραφράζοντας τη γνωστή ιστορική ρήση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η συνέχιση της πολιτικής της ΝΔ, με άλλα μέσα».
Βέβαια, μαζί με τα δικά του ιδεολογήματα και πολιτικά επιχειρήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ κουβαλάει και το δικό του σετ μεθόδων, για να στρώσει το έδαφος στην εφαρμογή της πολιτικής του. Δυστυχώς, το αντιλαϊκό μενού της νέας κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να σερβίρεται με αντιλαϊκές μεθόδους: με διαστρέβλωση της αλήθειας, με εξαπάτηση της κοινής γνώμης, με καλλιέργεια της αναμονής, της απραξίας και της ηττοπάθειας. Αφήνοντας κατά μέρος το κυρίως μενού, δηλαδή το περιεχόμενο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, σταχυολογούμε εδώ 7+1 από τις μεθόδους που έχει επιλέξει να υιοθετήσει, για να υπηρετήσει την προώθηση του νέου κύματος αντικοινωνικών μέτρων.
1: Η «αριστερή» ψευτοδιανόηση
Όχι άλλη λιτότητα, αλλά «λιτό βίο» προτείνει ο Βαρουφάκης. Στην πραγματικότητα, παρόμοια πρόκληση, σε πιο μαζική κλίμακα, διέπραττε και ο ΟΗΕ όταν πριν λίγο καιρό συνιστούσε την «εντομοφαγία» σε όλους τους λαούς της υφηλίου, ως λύση στο πρόβλημα επισιτισμού του πλανήτη. Όμως άλλο πράγμα είναι να τρως έντομα επειδή διαπιστώνεις ότι έχουν πρωτεΐνες, και άλλο πράγμα να τρως έντομα επειδή, απλώς, δεν υπάρχει κάτι άλλο να φας. Άλλο πράγμα είναι να διάγεις λιτή ζωή επειδή το επιλέγεις, και άλλο πράγμα είναι να κάνεις λιτή ζωή επειδή το πορτοφόλι σου δεν σου επιτρέπει σχεδιασμούς για οτιδήποτε άλλο πέρα από το αναγκαίο.
Με «διανοουμενίζουσες» ή «αριστεροφανείς» διαδρομές, ο ΣΥΡΙΖΑ καταλήγει, σε πολλές περιπτώσεις, στο ίδιο πολιτικό «δια ταύτα» με τους προκατόχους του.
2: Η μετονομασία
Η νέα κυβέρνηση «έσβησε» την τρόικα χωρίς καν να ψηφίσει σχετικό νόμο. Τελικά, ήταν πιο εύκολο ακόμη κι απ' ό,τι περιμέναμε. Με μία κίνηση που, φιλοσοφικά, είναι διαποτισμένη από ιδεαλισμό, ο ΣΥΡΙΖΑ μπόρεσε να εξαφανίσει κάτι στερώντας του την ονομασία του. Αφού κανείς δεν μιλάει πια για «τρόικα», αυτή παύει να υπάρχει! Χαράς ευαγγέλια για τον ελληνικό λαό! Στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε βέβαια, χάριν συνεννοήσεως, υπόσταση σε κάτι άλλο (στους «θεσμούς»), αναδεικνύοντας έναν νέο όρο στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Στον φιλοσοφικό διαξιφισμό αιώνων που τον Μεσαίωνα, με αντικείμενο διαμάχης την προτεραιότητα στα «ρεάλια» (τα ίδια τα πράγματα) ή στα «νομινάλια» (τις ονομασίες των πραγμάτων), η νέα κυβέρνηση συμπαρατάχθηκε με τα δεύτερα, τα αδειανά πουκάμισα.
Οι μετονομασίες που διενεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ κυμαίνονται από προσβολές της ανθρώπινης νοημοσύνης και τον εμπαιγμό (βλέπε μετονομασία «αξιολόγησης» σε ...«αποτίμηση») μέχρι την εγκληματική συγκάλυψη (βλέπε μετονομασία «καπιταλιστικής κρίσης» σε ...«ανθρωπιστική κρίση»).
3: Η συνέχεια του κράτους
Όλες οι ιδιωτικοποιήσεις που ξεκίνησαν επί Σαμαρά, και επιπλέον αυτές που ...δρομολογήθηκαν, θα ολοκληρωθούν. Ακόμη και για τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες απλώς κατατέθηκαν οι αρχικές προσφορές, η «εξυγίανση» των επιχειρήσεων, δηλαδή το ξεπούλημά τους και η διασπάθιση του δημόσιου πλούτου, είναι αναπόφευκτη. Αυτό συμβαίνει διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να επιδείξει ασυνέχεια στις κορυφαίες επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης. Έτσι, θα αποπληρωθούν και όλες οι δόσεις και όλες οι υποχρεώσεις, για τις οποίες έβαλαν φαρδιά-πλατιά τη δουλοπρεπή υπογραφή τους οι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να χάνουμε σε επίπεδο διαβίωσης, κερδίζουμε όμως στην κρατική συνέχεια! Παρεμπιπτόντως, οι περισσότεροι καινούριοι ΣΥΡΙΖΑίοι βουλευτές θα χρησιμοποιήσουν τελικά τις βουλευτικές λιμουζίνες, μιας και τις είχε προπληρώσει η κυβέρνηση Σαμαρά.
4: Η δημιουργική ασάφεια
Οι ΣΥΡΙΖΑιοι, προμαχούντος Βαρουφάκη, κατέκτησαν ευρωπαϊκές νίκες, τη μία μετά την άλλη. Παραδεχόμενοι την ήττα τους, οι συνάδελφοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ζήτησαν από τον Έλληνα υπουργό οικονομικών να τους επιτρέψει να είναι δημιουργικώς ασαφείς στις χώρες τους, δηλαδή να μην πούνε όλη την αλήθεια στα κοινοβούλιά τους, ότι τους έκανε σκόνη ένας Έλληνας χωρίς γραβάτα, και ρεζιλευτούν. Ο Βαρουφάκης δέχτηκε. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της παγκόσμιας διπλωματίας, που η ασάφεια σε μια συμφωνία βγαίνει σε όφελος του αδύνατου, και όχι εκείνου που υπαγορεύει τους όρους της συμφωνίας.
Παλαιότερα «δημιουργική λογιστική», σήμερα «δημιουργική ασάφεια»: να μια ακόμη «συνέχεια» του κράτους! Στην πραγματικότητα η κορυφή των «δημιουργικών» διεργασιών της κυβέρνησης εντοπίζεται στη σχέση της προς τον ελληνικό λαό (και στην απόπειρα εξαπάτησής του), και όχι βέβαια προς τους δανειστές και κηδεμόνες της.
5: Η χαοτική εξίσωση
Ψ = Α/Σ (1,0∙Σ) + Β/Γ (0,7∙Σ) + Δ/Ε (0,2∙Σ).
Όχι, δεν πρόκειται για κάποια μαθηματική πράξη με έξι αγνώστους. Πρόκειται, κυριολεκτικά, για τον τύπο που αποδίδει τον νέο τρόπο εκλογής Πρυτάνεων στα Πανεπιστήμια. Ο «μαρξιστής», ...αθεόφοβος νέος υπουργός παιδείας, εμπλούτισε με τον συγκεκριμένο αλγόριθμο (sic) και σχετικές επεξηγήσεις, την πρόταση του πολυνομοσχεδίου που θα κατατεθεί από τον ίδιο και την κυβέρνηση. Από τη δημιουργική ασάφεια, στην ...εξαντλητική σαφήνεια. Ο αλγόριθμος περιέχεται σε ένα από τα 50 άρθρα, σε μία από τις δεκάδες σελίδες του προσφάτως παρουσιασμένου πολυνομοσχεδίου για την παιδεία.
Μικρή λεπτομέρεια: ακόμη κι αν καλοπροαίρετα δεχόμασταν, για ένα δευτερόλεπτο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όντως ενδιαφέρεται να καταστήσει, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, απόλυτα σαφείς τις μεταρρυθμίσεις του, ωστόσο εκ των πραγμάτων αυτές καθίστανται ακατάληπτες και απρόσιτες.
6: Η διπλή (και τριπλή) γλώσσα
Μιας και αναφερθήκαμε στη εξαντλητική σαφήνεια της κυβέρνησης, όπως μάλιστα αυτή εκδιπλώθηκε, σε όλο της το μεγαλείο, στις προτάσεις του πολυνομοσχεδίου για την παιδεία, αξίζει μια αναφορά σε ένα από τα κεντρικότερα θέματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όλου του προηγούμενου εξαμήνου: στις διαγραφές χιλιάδων φοιτητών από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. (Και) στην περίπτωση αυτή, οι αρκετά σαφείς προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ (ότι δεν θα διαγραφεί ούτε ένας φοιτητής), μετεκλογικά μετατράπηκαν σε δύο ...έως τρεις -και μάλιστα αντιφατικές μεταξύ τους- προσεγγίσεις στο πρόβλημα, από τα πλέον υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Παιδείας: άλλα έλεγε ο υπουργός (πρότεινε... ατομικές συνεντεύξεις και επανεγγραφές με το μέτρο!), άλλα έλεγε ο αναπληρωτής υπουργός (επέμενε ότι οι φοιτητές δεν θα διαγραφούν) με περίπου παραπλήσια τοποθέτηση του γενικού γραμματέα του υπουργείου. Ομοίως, στο θέμα του ΑΣΕΠ και των εξετάσεων για πρόσληψη προσωπικού, άλλη είναι η άποψη του διατύπωνε ο Κουράκης (έλεγε ότι θα καταργηθεί, διότι καταστρατηγεί τα πτυχία), άλλη ήταν η άποψη του Μπαλτά (δεν εξέταζε κατάργηση του θεσμού) και άλλη (μάλλον) φαίνεται ότι δρομολογείται.
Τι στο καλό, θα πει κάποιος καλοπροαίρετος, τρεις άνθρωποι μέσα σε ένα υπουργείο, δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, τουλάχιστον να μην εκτίθενται μεταξύ τους; Ή μήπως, θα πει κάποιος κακοπροαίρετος, ο ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς επιδιώκει αυτόν τον ιδιότυπο «πλουραλισμό» απόψεων, επιχειρώντας να ικανοποιεί (ως προς τις υποσχέσεις που δίνει) όλα τα γούστα;
7: Η αποσιώπηση
Πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο της πολυγλωσσίας, δηλαδή της μεθόδου 6, ή, κατά μια εξίσου σωστή ερμηνεία, για προέκταση της μεθόδου 6. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί να «θάψει» ένα θέμα και, μαζί του, τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από αυτό, έχει δύο επιλογές: ή την πλήρη αποσιώπηση, ή την υπέρμετρη πολυγλωσσία, οπότε η κοινή γνώμη δεν γνωρίζει ποια απ' όλες τις γλώσσες ισχύει. Πόσα και πόσα ακούσαμε, διαφορετικές εκδοχές επί εκδοχών, για το πλάνο της κυβέρνησης να αυξήσει τον κατώτατο μισθό. Λαμπρά! Σε αναμονή της πολυπόθητης αυτής αύξησης, σήμερα, άλλοι περιμένουν το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2015, άλλοι τον Σεπτέμβρη, άλλοι τη ...δημοσιονομική δυνατότητα. Τα υπόσχεται όλα, ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά, όσο λαλίστατος ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, για επαναφορές δώρων και επιδομάτων σε μισθωτούς και συνταξιούχους, τόσο «ήσυχος» διατελεί μετεκλογικά.
8: Η προαίρεση
Η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να ονομαζόταν και «μετατροπή της ανάγκης σε φιλοτιμία». Ένας από τους νέους φόρους που θέλει, λέει, να φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που οι αμερικάνοι αποκαλούν «fat tax», ελληνιστί «φόρος λίπους». Επιβάλλεται σε προϊόντα που έχουν πολλά κορεσμένα λιπαρά ή πολλή ζάχαρη (ή πολύ αλάτι ή πολύ οτιδήποτε), αποτρέποντας την υπερβολική κατανάλωσή τους. Με τον τρόπο αυτό, πρακτικά κάνουμε καλό στην υγεία μας. Και στην τσέπη μας. Παράλληλα κάνουμε καλό και στα υπουργεία Υγείας και Οικονομικών.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εξωραΐζει τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, χορηγώντας, από την όποια θέση του, συγχωροχάρτια σε εγκλήματα διεθνούς κλίμακας, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει τις κοινωνικά ισοπεδωτικές πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά η παχυσαρκία και το ζάχαρο θα χτυπηθούν αλύπητα. Δεκάδες ακόμη μέθοδοι, επικοινωνιακά τρικ, ψυχολογικές τεχνικές, θα επιστρατευτούν από την νέα «αριστερή» κυβέρνηση για να υπηρετήσουν τις πολιτικές της κατευθύνσεις. Επιτυχημένα ή μη, τα τεχνάσματα ενός καλούμενου «ΣΥΝασπισμου ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς», απλά μάς προϊδεάζουν για το ουσιαστικό πρόβλημα, και κίνδυνο, την ίδια την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του.
