Η δεύτερη αξιολόγηση από τους εκπροσώπους των δανειστών, στην υποτιθέμενη μετά τα μνημόνια «νέα εποχή», εξελίσσεται μέσα στο γνωστό πλαίσιο των ανοικτών εκβιασμών απέναντι στον ελληνικό λαό με επίκεντρο και κύρια «εκκρεμότητα» τα κόκκινα δάνεια. Τα κλιμάκια των δανειστών έρχονται στην Αθήνα τις επόμενες ημέρες για να επιβάλουν τη συμμόρφωση στις εντολές τους. Απαιτούν νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και ασκούν ασφυκτικές πιέσεις εκβιάζοντας με «πάγωμα» της δόσης του 1 δις ευρώ.
Όλα δείχνουν πως ένα σαρωτικό κύμα πλειστηριασμών κατοικιών οφειλετών και εγγυητών στεγαστικών, επαγγελματικών και καταναλωτικών δανείων καταφθάνει. Απειλούνται χιλιάδες λαϊκές κατοικίες και όχι βέβαια οι «έχοντες» και οι «στρατηγικοί κακοπληρωτές», όπως πασχίζει να παραπλανήσει η κυβερνητική προπαγάνδα.
Τα funds, που οσμίζονται «ευκαιρίες», παίρνουν ήδη θέση. Το γκρέμισμα της όποιας προστασίας έχει απομείνει για την πρώτη κατοικία διεκπεραιώνεται από ένα κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, που πρωτοστάτησε στο «κίνημα δεν πληρώνω» και έγινε κυβέρνηση υποσχόμενο -μεταξύ πολλών άλλων- «σεισάχθεια» και ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες.
Αυτό το κόμμα τώρα, συντασσόμενο στην πραγματικότητα με τους τραπεζίτες, συναινεί στην αρπαγή της λαϊκής περιουσίας από τα διεθνή αρπακτικά, σε μια εξοργιστική αναδιανομή πλούτου σε βάρος πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η κατάληξη της περίφημης εξαγγελίας «κανένα σπίτι σε χέρι τραπεζίτη». Οι δήθεν μονομερείς κυβερνητικές ενέργειες δεν αναιρούν αυτή την πραγματικότητα. Δεν ακυρώνουν την ουσιαστική σύμπλευση της κυβέρνησης με τραπεζίτες και δανειστές. Αποτελούν προεκλογικό πυροτέχνημα και μόνο.
Η Αριστερά δεν υποτάσσεται στους ισχυρούς, ντόπιους και ξένους
Από το 2015 μέχρι σήμερα, όλες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη συνεχή ευθυγράμμιση, την τελική πάντα υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στα συμφέροντα των δανειστών και της ντόπιας πλουτοκρατίας. Στα εννέα χρόνια μνημονίων, τα αντιλαϊκά κύματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Το κυβερνητικό αφήγημα για την υποτιθέμενη καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία έχει πλήρως διαψευστεί. Καμία «κανονικότητα» δεν έχει επιστρέψει. Το καθεστώς επιτροπείας διατηρείται στο ακέραιο. Όλα τα μνημόνια –των προηγούμενων κυβερνήσεων και του ΣΥΡΙΖΑ- είναι εδώ. Τα εκατοντάδες μέτρα εξαθλίωσης του λαού, κατάργησης των εργατολαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών, λεηλασίας και παράδοσης της χώρας στην ΕΕ και τις ΗΠΑ μένουν ανέπαφα. Η ανεργία εξακολουθεί να μαστίζει τη νεολαία, να εξουθενώνει την ελληνική οικογένεια. Η διαρκής λιτότητα, οι συνεχείς φοροεπιδρομές, οι επερχόμενοι μαζικοί πλειστηριασμοί φουντώνουν τη φτώχια και την εξαθλίωση. Η κυβερνητική «ευσπλαχνία» εξαντλείται σε επιδόματα ελεημοσύνης. Η καταλήστευση, το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της υποθηκευμένης για 99(!) ολόκληρα χρόνια Ελλάδας, προκειμένου να εξυπηρετείται το χρέος, συνεχίζεται. Η δήθεν πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα αποδεικνύεται καθημερινά πως είναι μια πολιτική ασφυκτικής πρόσδεσης και υποταγής στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, και τα επιθετικά τους σχέδια.
Με αυτά τα πεπραγμένα, είναι μεγάλη πρόκληση να ισχυρίζεται η κυβέρνηση και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πως ασκεί φιλολαϊκή πολιτική, πως συγκρούεται με την ελίτ και τη διαπλοκή, πως έχει αναβαθμίσει το ρόλο και την υπόσταση της χώρας. Ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση και θράσος είναι να μιλούν στο όνομα της Αριστεράς, να παριστάνουν την Αριστερά.
Η Αριστερά δεν υπογράφει και δεν εφαρμόζει μνημόνια. Δε λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα, τα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Δεν υποτάσσεται στους ισχυρούς, ντόπιους και ξένους. Δεν υπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Δεν αλυσοδένει -πιο σφικτά- το λαό και τη χώρα με τα δεσμά της εξάρτησης και της υποτέλειας στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Δεν υπηρετεί τα σχέδια επίθεσης και πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Δεν μετατρέπει τη χώρα σε αλώνι και ορμητήριό τους, καταλύοντας κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας. Παλεύει για τα συμφέροντα του λαού και μόνο. Για δημοκρατία και ριζική κοινωνική αλλαγή, για εθνική ανεξαρτησία.
Χρεοκόπησε η δεξιά πολιτική που υπηρέτησε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ
Στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, το πολιτικό κλίμα κυριαρχείται από μια ανούσια, τεχνητή όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ των δυο κομμάτων (του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ) που διεκδικούν την κυβερνητική εξουσία, αλλά και των μικρότερων που φιλοδοξούν να παίξουν συμπληρωματικό ρόλο σε ενδεχόμενη κυβέρνηση συνεργασίας. Όλοι τους πασχίζουν να κρύψουν πως η βασική πολιτική τους γραμμή είναι κοινή. Επίθεση στο λαό, υποταγή στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Σε κάθε περίπτωση, όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από τις εκλογές θα ασκήσει αντιλαϊκή πολιτική. Οι δεσμεύσεις είναι συγκεκριμένες και αφορούν όλους. Το μνημονιακό πλαίσιο είναι απαράβατος όρος και το έχουν όλοι αποδεχθεί. Οι διαφοροποιήσεις μεταξύ τους είναι άνευ σημασίας για τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα. Η επίκληση ιδεολογικών και πολιτικών διαφορών είναι υποκριτική. Οι διαχωριστικές τους γραμμές είναι ψεύτικες. Τα διλήμματα που βάζουν στο λαό είναι κάλπικα.
Με τη χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ δε χρεοκόπησε η Αριστερά και η αριστερή πολιτική, δε χρεοκόπησε ο «άλλος δρόμος», όπως κομπάζουν οι κάθε λογής αντιδραστικές δυνάμεις. Χρεοκόπησε η δεξιά πολιτική, η δική τους πολιτική, που υπηρέτησε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κάθε ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και τα συμπληρώματά τους δεν είναι μόνο χαμένη ψήφος. Είναι ψήφος ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.
Όσο ο λαός δεν απορρίπτει τις σειρήνες της αστικής ενσωμάτωσης και δεν οργανώνεται σε μεγάλους αγώνες αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στους δυνάστες του, η μνημονιακή βαρβαρότητα δεν πρόκειται να καταργηθεί.
Ο λαός και η χώρα δεν θα γνωρίσουν ημέρες ελευθερίας, δημοκρατίας και προκοπής.
