Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Πορεία, τεύχος 55 που κυκλοφορεί
Σε δεινή θέση έχουν βρεθεί οι ντόπιοι θιασώτες του συστήματος της εκμετάλλευσης, της εξάρτησης και της υποτέλειας. Οι πολιτικές που επέβαλαν, κάτω από τις επιταγές των ΗΠΑ και της ΕΕ για την εξυπηρέτηση αλλότριων πάντα συμφερόντων, διαμορφώνουν συνθήκες ολέθρου.
Οι διακοπές που ακολουθούν για ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας κρύβουν στις αποσκευές και μία σειρά θεωρίες για τον ελεύθερο χρόνο, δηλαδή για το χρόνο που ξοδεύουμε τυπικά έξω απ’ τους μηχανισμούς του αστικού καπιταλιστικού συστήματος.
Οι «σκληροί δείκτες» της πανδημίας -κρούσματα, νεκροί, διασωληνωμένοι- εξακολουθούν να είναι στα ύψη. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας έχει γονατίσει, με τα νοσοκομεία σε καθεστώς κατάρρευσης.
Με το τέλος του καλοκαιριού, κατέρρευσε η κυβερνητική προπαγάνδα και ο σχεδιασμός για τη διάσωση της «βαριάς βιομηχανίας», του τουρισμού.
Οι κυβερνητικές προσδοκίες για μια ανατροφοδότηση της οικονομίας από την τουριστική σεζόν αποδεικνύονται όνειρα θερινής νυκτός.
«Ένα εννιάχρονο κοριτσάκι λιποθύμησε από την πείνα, έξω από φούρνο στη Ρόδο (...) Η άνεργη μητέρα του δούλευε στον επισιτισμό...» (Εφημερίδες 19/06).
Τα ευχολόγια Μητσοτάκη...
