Εκδηλώνοντας το σεβασμό μας στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 δεν μπορεί παρά να αγκιστρωνόμαστε σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις γύρω από το πιο σημαντικό γεγονός της μεταπολεμικής ιστορίας.
Tο στρατιωτικοφασιστικό πραξικόπημα της 21 Απρίλη ’67 ήρθε σαν καρπός μιας μακρόχρονης προετοιμασίας του από την πλευρά των αντιδραστικών δυνάμεων κάτω από την καθοδήγηση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Έχουμε γράψει πολλές φορές για τον πολιτικό και επιστημονικό βασανισμό της ιστορίας. Όπου η ιστορική μνήμη κόβεται και ράβεται στα μέτρα των επικυρίαρχων τάξεων ή στα γούστα του επιστήμονα κριτή.
Ο πρόεδρος της Βραζιλίας, Μπολσονάρου, παραμονές της μαύρης επετείου επιβολής στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας στη Βραζιλία, διέταξε να διοργανωθούν “οι προσήκοντες εορτασμοί”. Η διχτατορία κράτησε 20 ολόκληρα χρόνια, από τις 31 Μάρτη 1964 ως το 1985.
Συμπληρώνονται φέτος 41 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στην αμερικανοκίνητη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία 1967-1974.
Φυλλομετρώντας ορισμένες φορές τις σελίδες της ελληνικής ιστορίας κρίνεις απαραίτητο να επισημάνεις με έναν ιδιαίτερο τρόπο ορισμένα γεγονότα που καθόρισαν την πορεία του τόπου. Έτσι, σε γεγονότα όπως τα Iουλιανά, αξίζει να γίνεται μνεία και να επισημαίνονται.
