Η πολιτικοεκλογική συνεργασία των δύο αυτών δυνάμεων μπορεί να προέκυψε πρόσφατα, ωστόσο αυτό δεν αναιρεί ότι βασική γραμμή του ΜέΡΑ25 ήταν η επιδίωξη συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Πολύ ωραίες οι μεγαλόστομες εκφράσεις -με ακαδημαϊκό ύφος- του Βαρουφάκη για «αγώνα ενάντια στην ολιγαρχία». Είναι, όμως, απορίας άξιο το πώς διεξάγεται ένας τέτοιος αγώνας, όταν εδώ και ενάμιση χρόνο το ΜέΡΑ25 επεδίωκε να διαμορφώσει πρόγραμμα «προοδευτικής συγκυβέρνησης» με δύο βασικά, μνημονιακά, κόμματα στην υπηρεσία της ολιγαρχίας! Με τα δύο βασικά κόμματα της «μνημονιακής σύμπραξης», που τώρα καταγγέλλει(;). «…Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται για συγκυβέρνηση, θα πρέπει να μας πουν πού διαφωνούν με τις 7+1 τομές του ΜέΡΑ25 τις οποίες προτείνουμε ως θεμέλιο μιας τέτοιας προγραμματικής συμφωνίας. Να αντιπροτείνουν. Να δουλέψουμε σκληρά πάνω σε κοινό πρόγραμμα ρήξης με την ολιγαρχία. Πριν τις εκλογές βέβαια, καθώς μετά την κάλπη κανένα σοβαρό κυβερνητικό πρόγραμμα δεν μπορεί να σφυρηλατηθεί…» (οι σημειώσεις δικές τους). Και «… 1. Το ΜέΡΑ25 να προσκαλέσει τα αντι-δεξιά κόμματα σε προεκλογικό διάλογο στη βάση των 7+1 τομών που προτείνουμε, και βέβαια όποιων άλλων σημείων θέλουν εκείνα να θέσουν υπ’ όψη μας. 2.Το Συνέδριο να δεσμευτεί ότι αν, μετά από έναν τέτοιο προεκλογικό διάλογο, ο ΣΥΡΙΖΑ -ως το μεγαλύτερο κόμμα- μας προτείνει ελάχιστο κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα, εμείς θα το θέσουμε στην κρίση των μελών μας πανευρωπαϊκά κι η ετυμηγορία των μελών μας θα δεσμεύει την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα…» (από δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του ΜέΡΑ25 στις 14/5/2022).
Μα τώρα που το ΜέΡΑ25 υιοθέτησε τη ΛΑΕ, μήπως μετάνιωσε για το φλερτ με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και την «προοδευτική διακυβέρνηση» μαζί τους; Ας διαβάσουμε (από το δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του ΜέΡΑ25: «Γ. Βαρουφάκης στον Real FM: Όποιος μιλάει για κυβέρνηση ηττημένων καίει την ιδέα της απλής αναλογικής», 18/4/2023): «…Αποτέλεσμα αυτής της πίστης του κ. Τσίπρα είναι ότι δεν δέχτηκε τις προτάσεις του ΜέΡΑ25, που τους κάνουμε σχεδόν δύο χρόνια τώρα, για να κάνουμε μία προεκλογική συζήτηση, χωρίς δεσμεύσεις, να εξερευνήσουμε το έδαφος για κάποια κοινά νομοσχέδια τα οποία θα μπορούσαμε να κατεβάσουμε, να ψηφίσουμε, σε περίπτωση μίας προοδευτικής διακυβέρνησης…». Αν το ΜέΡΑ25 πράγματι κάνει «αντιολιγαρχικό αγώνα», αλλά αυτόν τον φαντάζεται συγκυβερνώντας με το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, τότε εξαπατά τους οπαδούς του και το λαό. Αν από την άλλη, οι θέσεις του δεν είναι και τόσο «αντιολιγαρχικές», τότε πράγματι είχε και έχει λογική η προσπάθεια συνδιαλλαγής με το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Έχοντας τοποθετηθεί αναλυτικά για τις θέσεις του ΜέΡΑ25, ας δούμε ορισμένα «Προγραμματικά σημεία πολιτικής και εκλογικής συστράτευσης…» του «ΜέΡΑ25–Συμμαχία για τη Ρήξη», δηλαδή του ΜέΡΑ25 και της ΛΑΕ. Η διακήρυξή τους τιτλοφορείται: «Για Μια Αγωνιστική Συστράτευση Απέναντι Στη Μνημονιακή Σύμπραξη». Ωστόσο, πουθενά σε αυτήν δεν καλείται ο λαός να παλέψει για την ανατροπή της μνημονιακής βαρβαρότητας, των 3 Μνημονίων! Ακόμα και τώρα, που ευρύτερα λαϊκά στρώματα έχουν βγάλει συμπεράσματα για την ΕΕ, η ανωτέρω «σύμπραξη» αρνείται να αμφισβητήσει, σήμερα και χωρίς αστερίσκους, τη θέση της Ελλάδας μέσα στην ΕΕ, αλλά αντίθετα: «…είναι απαραίτητη η προετοιμασία για το ενδεχόμενο της εξόδου από την Ευρωζώνη και της ρήξης με την νεοφιλελεύθερη, αντιδημοκρατική ΕΕ και τις πολιτικές της. …». Η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ των τριών μνημονίων, των ιδιωτικοποιήσεων, της ειδικών φόρων κατανάλωσης στην Ενέργεια και γενικά του τσακίσματος του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της χώρας μας, δεν αμφισβητείται. Ακόμα και οι κούφιες «ρήξεις» (χωρίς έξοδο!) ή η «έξοδος από την Ευρωζώνη» τίθενται ως…ενδεχόμενο! Άλλωστε το ΜέΡΑ25, ανοιχτά, μιλάει και για το άλλο…ενδεχόμενο: ότι η ΕΕ μπορεί να… «εκδημοκρατιστεί»! Τα ίδια, ασαφή, και για το δολοφονικό ΝΑΤΟ: «…Τερματισμός της ΝΑΤΟικής πρόσδεσης της χώρας…», αντί για το ξεκάθαρο: «Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ». Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι, ένα χρόνο πριν, το ΜέΡΑ25 νομιμοποιούσε με την παρουσία του την ομιλία Ζελένσκι στην Ελληνική Βουλή, δείχνοντας το πώς αντιλαμβάνεται τον «τερματισμό της ΝΑΤΟικής πρόσδεσης της χώρας»!
Βασικό στοιχείο των «προγραμματικών σημείων» είναι οι «εθνικοποιήσεις», η «ανάκτηση από το δημόσιο», η «ανάκτηση της δημοκρατικής κυριαρχίας» και μάλιστα ο «εργατικός και κοινωνικός έλεγχος» σε Υγεία-Παιδεία-Ενημέρωση, στις τράπεζες, στις ιδιωτικοποιημένες δημόσιες επιχειρήσεις, ακόμα και στο… ΤΑΙΠΕΔ! Ωστόσο, με απείραχτο όλο το καθεστώς του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας, με το ισχύον αστικό Σύνταγμα, με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο υπέρ των ολιγαρχών, με το στρατό και την αστυνομία τους, με όλον τον κρατικό-υπαλληλικό μηχανισμό τους, πώς ακριβώς θα γίνει ο «εργατικός και κοινωνικός έλεγχος» των ανωτέρω; Πώς ακριβώς το κράτος «των ολιγαρχών» θα υπηρετήσει την κοινωνία και «τη δημοκρατία»; Και ακόμα περισσότερο, πώς ακριβώς το ΤΑΙΠΕΔ, το Υπερταμείο δηλαδή ξεπουλήματος κάθε γωνιάς της χώρας, θα αξιοποιηθεί «υπέρ της κοινωνίας»; Πώς ακριβώς, το όργανο που στήθηκε και ελέγχεται απ’ ευθείας από την ΕΕ, θα πάψει να λειτουργεί με βάση τα δικά της κελεύσματα; Οι ερωτήσεις είναι ρητορικές, αλλά αυτή η πολιτική, που σπέρνει αυτές τις αυταπάτες για το αστικό κράτος και τα όργανα της ΕΕ, είναι ο ορισμός του ρεφορμισμού.
Κι αφού δεν αμφισβητούνται ούτε οι δομές, ούτε τα βασικά στοιχεία της πολιτικής του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη προσαρμογή στην αντιλαϊκή πολιτική: «αναδιάρθρωση» του δημοσίου χρέους, δηλαδή αναγνώριση της ανάγκης αποπληρωμής του (έστω με «χαλαρότερους όρους») από το λαό, λες και αυτός χρωστάει. «…Παύση κατασχέσεων, πλειστηριασμών, εξώσεων σε λαϊκές κατοικίες…», δηλαδή «προσωρινή αναστολή», όπως ανοιχτά το λέει στις θέσεις του το ΜέΡΑ25 και όχι, καθαρά και ξάστερα, αγώνας για μόνιμο νομοθετικό πλαίσιο προστασίας της λαϊκής κατοικίας. «Κοινωνικοποιημένη ΔΕΗ» και «Κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας», μέσω συλλογής υπογραφών(!), αλλά παραμονή στην «απελευθερωμένη αγορά Ενέργειας» της ΕΕ. Εκεί δηλαδή, όπου οι κρατικές εταιρείες και ιδιαίτερα οι ιδιώτες πάροχοι ενέργειας ανταγωνίζονται στην άνοδο των τιμών. Όπου η «πράσινη ανάπτυξη» της ΕΕ, την οποία στηρίζει φανατικά ο Βαρουφάκης, οδηγεί στις ανεμογεννήτριες και στην εξάρτηση της χώρας μας από την ΕΕ, μέχρι και στο ρεύμα! Και βεβαίως, πουθενά δεν θα βρεθεί το αίτημα: «Κάτω η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων», αφού υπό όρους τις αποδέχεται ο Βαρουφάκης. Αυτό συνέβη και με την περίπτωση του ΟΣΕ, όπου διαφωνούσε με τον αποδέκτη και το ύψος της πώλησης και όχι με την ίδια την ουσία της ιδιωτικοποίησης.
Αντί επιλόγου, το λόγο έχουν, 51 στελέχη της ΛΑΕ, που με δημόσια ανακοίνωσή τους, διαφωνούν με τη συμπόρευση με το ΜέΡΑ25, αναφέροντας: «…Επέλεξαν την εκλογική συνεργασία με ένα αρχηγικό κόμμα που ο επικεφαλής του έχει ιστορικές ευθύνες για τη συμφωνία με τους δανειστές της 20ης Φεβρουαρίου 2015 -προάγγελο του τρίτου μνημονίου του καλοκαιριού του 2015- που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα του «πράσινου Πανευρωπαϊκού κεϋνσιανισμού» κατά δήλωσή του, που ανήκει στο φάσμα της σοσιαλδημοκρατίας, και επιζητεί δημόσια την προγραμματική συμφωνία και συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό επίπεδο.….Θεωρούμε ότι η ένταξή μας σε μια αντιδεξιά, «προοδευτική» συνεργασία, άμεσα ή έμμεσα έστω και με όρους, οδηγεί στη συνεργασία με έναν βασικό θεμελιωτή του μνημονιακού καθεστώτος στη χώρα μας. Oι -κατά καιρούς- προτάσεις κυβερνητικής συνεργασίας από το ΜέΡΑ25 σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι προτάσεις που ενισχύουν,ανεξάρτητα από προθέσεις, την επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίζεται ότι ηγεμονεύει ιδεολογικά στο χώρο της Αριστεράς…».
